Ümitsizliğin nedeni bencilliktir, işlerin senin istediğin gibi sonuçlanmasını istemendir. Sadece kendi mutluluğuna odaklanman ve onu da isteklerinin gerçekleşmesinde sanmandır.
Oysa evrende gerçekleşen her bir olay birçok varlığı ilgilendirmektedir, dolaylı olarak ise tüm evreni. Evrenin işleyişinde sonsuz bir ilim, irade ve hikmet hâkimdir. Sen bu ilim, irade ve hikmeti kendi arzuların ve isteklerinle sınırlamak istiyorsun ve bu olmayınca da ümitsizliğe kapılıyorsun.
Bu sonsuz ilim, irade ve hikmete tevekkül ile teslim olsan, iman ile güvensen ne endişe ne de korkun kalır. Çünkü her şey olması gerektiği gibi oluyor. Bu bazen görünüşte bazen de gerçekten senin aleyhine olabilir. Ama tüm varlıklar ve evren için olması gereken şeyler oluyor.
Sen elinden geleni yap, duanı et ve yaratıcıya güven. Bencilliği de bırak. Tüm evrenin senin basit arzularına köle olmasını bekleme. Hem unutma her şey ya bizzat güzeldir ya da sonuçları itibarıyla güzeldir.
Üzüntüyü, korkuyu, endişeyi ve kederi bırak; içinde bulunduğun anı yaşa ve hayatın tadını çıkar.